Ξέρετε, αυτή είναι μία ερώτηση που δεν μου την έκανε ποτέ κανένας…αντ’αυτού όλοι με ρωτούν από πού παίρνω τις πρωτεΐνες μου…λες και τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν σε αυτόν τον πλανήτη και που για εδώ και χιλιάδες ή πολλές χιλιάδες χρόνια δεν χρησιμοποιούσαν ζωική πρωτεΐνη δεν επιβίωσαν!!!
1) Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναπώ…αυτή η διατροφή με έπεισε διά της “κοινής” λογικής… από πού προμηθεύονται άραγε τα τεράστια φυτοφάγα πλάσματα του ζωικού βασιλείου την πρωτείνη τους? ο ελέφαντας, ο ιπποπόταμος, ο ρινόκερος, ο βούβαλος, ο γορίλας για να ονομάσω μερικά, η αγελάδα, η κατσίκα, το πρόβατο και το γουρούνι που τόσο σου αρέσει να απολαμβάνεις, με τι τα ταίζεις? με κρέας κουνελιού? τα ψάρια που δεν τρώνε άλλα ψάρια από πού παίρνουν την πρωτείνη τους? μμμ, μάλλον δεν το είχες σκεφτεί, ε? Λοιπόν θα σου πω… χλωροφύλλη και φρούτα είναι η απάντηση!!
2) αν ενθυμούμαι καλά δεν έχω προσέξει κανένα λιοντάρι να ψήνει τις γαζέλες στα κάρβουνα… εσύ?? ναι είναι γεγονός ότι δεν έχω δει κανένα άλλο ζώο σε αυτόν τον πλανήτη να μαγειρεύει την τροφή του παρά μόνο τον άνθρωπο…και μη βιαστείς να μου πεις πως το λιοντάρι δεν έχει λάπτοπ και η γαζέλα δεν έχει iphone γιατί εδώ δεν συγκρίνω την ευφυία του κάθε είδους αλλά το γαστρεντερικό του σύστημα…ναι, ναι, ξέρω…υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι η διατροφή έπαιξε ρόλο στη βελτίωση της ευφυίας του ανθρωπίνου γένους, αλλά υπάρχουν και άλλες μελέτες που δείχνουν πως δεν ήταν αυτός ο λόγος…άσε που είναι κάτι που προσωπικά δεν με πείθει! πού είχαμε μείνει? α… ναι, στο γαστρεντερικό σύστημα! αυτό με ενδιέφερε να μελετήσω και από όσο θυμάμαι από συγγράματα που έχω διδαχθεί σε επίσημες σχολές του κράτους, καμία μπριζολίτσα δεν πάει να γίνει μυς στους τετρακέφαλούς σου….η μπριζολίτσα πρέπει πρώτα να αποσυνθεθεί στα εξ ων συνετέθη, δηλαδή σε αμινοξέα και μετά αυτά τα όμορφα μικρά διαβολάκια πρέπει να επανασυνθεθούν σε πρωτεΐνη χρήσιμη στο σώμα και να γίνουν μεγάλα δυνατά μπράτσα…Συμπέρασμα: γιατί να μην πάρω ξεχωριστά τα διάφορα αμινοξέα, αλλά πρέπει να υποστώ όλη αυτή τη διαδικασία, την επίπονη για το στομαχάκι μου που θα πρέπει να διασπάσει την μπριζόλα, την επίπονη για τα εντεράκια μου που θα μείνει για 2-3 μέρες το λιγότερο το κρέας εκεί μέσα και θα σαπίζει, και την πιο επίπονη για τις αρτηρίες μου που θα γεμίσουν χοληστερίνη? Γιατί να μην πάρω κατευθείαν τα αμινοξέα από την πρωτογενή πηγή τους? τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα φρούτα, τα θαλάσσια λαχανικά, τη γύρη, τους ξηρούς καρπούς και τους σπόρους??
3) το να μην επεξεργάζεσαι ένα τρόφιμο είναι σίγουρα ο μόνος τρόπος για να κρατηθούν τα ευαίσθητα στη θερμοκρασία θρεπτικά συστατικά του αυτούσια….η θερμοκρασία αλλάζει τη σύσταση της τροφής είτε λίγο είτε πολύ…οι πρωτεϊνες ενός βραστού αυγού δεν έχουν την ίδια δομή με τις πρωτείνες του ωμού, τα λιπαρά της τηγανιτής πατάτας δεν έχουν καμία σχέση με τα λιπαρά του ελαιολάδου, ενώ το ακρυλαμίδιο που προκύπτει από την επεξεργασία των υδατανθράκων είναι απλώς επικίνδυνο! Η μεγαλύτερη όμως ζημιά γίνεται στα μέταλλα, στα ιχνοστοιχεία και στις πολύ ευαίσθητες βιταμίνες, ενώ τα ένζυμα των τροφίμων καταστρέφονται σχεδόν εξοκλήρου σε θερμοκρασίες πάνω από τους 45° C.
4) η χωρίς όρια υπερκατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων αλλά και των δημητριακών έχει οδηγήσει στην υπερενταντική καλλιέργεια γης προκειμένου να τραφούν τα ζώα και να παρασκευαστούν τα αμέτρητα τρόφιμα ζύμης…όλη αυτή η διαδικασία έχει φέρει τα εξής δυσάρεστα αποτελέσματα: αποψίλωση των δασών της γης με ολέθρια αποτελέσματα για το περιβάλλον, απογύμνωση του χώματος από τα θρεπτικά συστατικά λόγω του τρόπου καλλιέργειας και των άπειρων φυτοφαρμάκων, ρύπανση των υδάτινων πόρων με ουσίες που τις περισσότερες φορές δεν αποσυντίθενται και τέλος (ολόκληρο κεφάλαιο από μόνο του) πολύ πλούσιες φαρμακοβιομηχανίες λόγω των ολοένα αυξανόμενων ασθενειών! Διάβασα κάτι εξαιρετικά θλιβερό τις τελευταίες ημέρες σε μία από τις ταινίες που παρακολούθησα σχετικά με όλο αυτό το θέμα που ασχολούμαι: …“δεν τους θέλουμε ούτε υγιείς, ούτε πεθαμένους…τους θέλουμε κάπου ανάμεσα…μόνιμα αρρώστους για να τους έχουμε πάντα πελάτες!!!…”
5) πέραν των ανωτέρω πολύ βασικών και ουσιαστικών για μένα λόγων υπάρχουν και μερικοί άλλοι που περισσότερο έχουν να κάνουν με την ψυχολογία και τη διάθεσή μου παρά με γενικές αλήθειες… για παράδειγμα, απεχθάνομαι να μαγειρεύω…κοντεύω τα 40 και η γαϊδούρα δεν ξέρω να ψήσω κρέας με πατάτες στο φούρνο, ούτε καν μπριάμ! λυτρώθηκα λοιπόν όταν συνειδητοποίησα ότι δεν θα χρειαστεί να ξαναμαγειρέψω ποτέ!! Ω, τι ανακούφιση… ίσως ισάξια ανακούφιση με αυτήν που όταν μεγαλώνοντας ανακάλυψα ότι δεν χρειάζομαι κρέας για να ζήσω κι έτσι δεν θα χρειάζεται να μετράω κάθε μου μπουκιά (για να μην θυμηθώ πώς με μπούκωναν με το ζόρι όταν ήμουν μικρή) αφού ποτέ δεν μου άρεσε…και βέβαια να μην αναφερθώ τώρα σε όλες αυτές τις άθλιες δίαιτες όπου έπρεπε να τρώω κρέας και σαλάτα κάθε μέρα και για να πάω τουαλέτα μία φορά την εβδομάδα, έκανα δέηση…(κάτι σας θυμίζει αυτό, σε μερικές από εσάς, το ξέρω…βλέπω το χαμογελάκι εκεί δεξιά στα χείλια)
6) ε, ναι λοιπόν, μου τρέχουν τα σάλια κάθε φορά που βλέπω εικόνα από κάποια συνταγή ωμοφαγίας…είναι τόσο διασκεδαστικό το γεγονός ότι οι συνταγές είναι αμέτρητες που αν θέλω να φτιάξω κάτι καινούριο έχω πάντα μία επιλογή…και αυτό ολοένα και μεγαλώνει…το ρεύμα της ωμοφαγίας αναπτύσσεται ραγδαία (όχι στην Ελλάδα βρε…εδώ ακόμη δεν έχουμε ανακαλύψει τη χορτοφαγία) στον κόσμο, και μαζί με αυτό πολλαπλασιάζονται ραγδαία τα βιβλία συνταγών…κι έτσι πάντα ανακαλύπτω κάτι νέο που μου αρέσει τόσο πολύ, ακόμη και αν δεν το εφαρμόζω κάθε μέρα…αρκεί που ξέρω πως έχω επιλογή αν βαρεθώ!
Έξι λόγοι λοιπόν που με έκαναν να ασχοληθώ με αυτήν τη διατροφή, που με έπεισαν να την “ψάξω” και να τη δοκιμάσω, που με έβαλαν στα βαθιά στο ιντερνετ και στα βιβλιοπωλεία προκειμένου να βρω όσο περισσότερες πληροφορίες μπορώ! Ακόμη δεν έχω μιλήσει ενδελεχώς για την εμπειρία μου μετά…αλλά αυτή η μετά εμπειρία είναι θέμα άλλης ανάρτησης, αφού σίγουρα έχει παραπάνω από 6 λόγους που με έκαναν να τη λατρέψω!
