Ηταν μια ωραία Δευτέρα (ξέρεις…από εκείνες τις Δευτέρες που ξεκινούν οι δίαιτες), 7 Μαΐου 2012! Ή μάλλον όχι…δεν ήταν Δευτέρα..ήταν Κυριακή απόγευμα όταν άκουσα το εξής: “Λοιπόν, αύριο ξεκινάμε!” Η φωνή της συνείδησης να το πω? η φωνή της λογικής? η φωνή της λύτρωσης ίσως?? το θέμα ήταν πως δεν ήταν εσωτερική φωνή, αλλά η φωνή του συζύγου μου, που έδωσε τη λύση…
“ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΩΜΟΦΑΓΙΑ FULL TIME”
Τι ένιωσα? τρόμο και λύτρωση μαζί…Τα 5 προηγούμενα χρόνια δοκιμάζαμε νέες συνταγές, είχαμε σταδιακά αγοράσει όλες τις απαραίτητες συσκευές, μπαινοβγαίναμε στην ωμοφαγική διατροφή, αλλά ουδέν μόνιμον! Η διατροφή μας πριν από εκείνη τη Δευτέρα ήταν μια κανονική διατροφή με τα όλα της…Με τα τυράκια της, τα ψωμάκια της, τα γλυκάκια της, τα ψητά της, τα σουβλάκια της, τις κοκακολες της, τα κρασακια της, τα junk κάθε είδους…4 μόνο πράγματα είχα καταφέρει να κρατήσω έξω από την κουζίνα στα 10 χρόνια της κοινής μας ζωής με τον άντρα μου: ΤΟ ΚΡΕΑΣ (το τρώγαμε όμως όταν βγαίναμε έξω ή σε σουβλάκια κατάσταση) – ΤΑ ΤΗΓΑΝΗΤΑ (κάθε είδους) – ΤΑ ΑΓΕΛΑΔΙΝΑ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ (καταναλώναμε μόνο κατσικίσια) – ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΤΟ ΨΩΜΙ (έφτιαχνα στο σπίτι, όποτε το θυμόμουν). Εννοείται πως όλα τα παραπάνω δεν ίσχυαν όταν βγαίναμε έξω σε ταβέρνες, αλλά ευτυχώς αυτό συνέβαινε με συχνότητα 1 με 2 φορές το μήνα.
Τι δηλώνουν όλα τα παραπάνω? Ότι δεν υπήρξαμε ποτέ χορτοφάγοι ή vegans…Δεν περάσαμε από αυτό το στάδιο…Απλώς περάσαμε σε μία μέρα, σε ένα βράδυ, στην ωμοφαγική διατροφή έτσι απλά! Η μετάβασή μας στην συγκεκριμένη διατροφή δεν έγινε μέσω χορτοφαγίας, αλλά μέσω “ημέρας σαβούρας“… Επιλέγαμε μία ημέρα την εβδομάδα που μπορούσαμε να φάμε ό,τι θέλουμε…Αυτή η μέρα εφαρμοζόταν πιο αραιά όσο περνούσε ο καιρός, μέχρι που πάψαμε πια να την αναζητάμε…Σήμερα, εξακολουθούμε να μην είμαστε 100% ωμοφάγοι, σίγουρα όμως έχει εδραιωθεί αυτή η επιλογή στη ζωή μας. Δεν έχουμε καμία διάθεση να γυρίσουμε πίσω. Εφαρμόζουμε πάνω από 85% το συγκεκριμένο μοντέλο διατροφής σε καθημερινή βάση, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό που μας βγάζει από την κατηγορία αυτή, για την ώρα τουλάχιστον, αποτελείται από προϊόντα μέλισσας (μέλι, γύρη, βασιλικός πολτός), προϊόντα σόγιας (tamari), ξύδι, λαχανικά στον ατμό, βραστά αυγά παραγωγής μας, σάλτσες σε σαλάτες εστιατορίων και τσιμπολογήματα διαφόρων μαγειρεμένων παρασκευασμάτων σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις όμως!
Δεν μπορώ να πω πώς θυμάμαι λεπτομέρειες σχετικά με το τι φάγαμε εκείνη την πρώτη ημέρα…Αυτό που θυμάμαι σίγουρα είναι πως άνοιξα ψυγείο και ντουλάπια και αφαίρεσα ό,τι δεν τρώγεται από εκείνους τους περίεργους-ακραίους-ρομαντικούς τύπους που λέγονται ωμοφάγοι…Πολλά τα έδωσα, μερικά τα πέταξα, μερικά τα μαγείρεψα στα ζωάκια μας!!
Αυτή τη μέρα που πραγματικά θα παίρναμε την απόφαση να γυρίσουμε σελίδα την έτρεμα…γιατί ήξερα ότι έπρεπε να δεσμευτώ για κάτι που δεν ήμουν σίγουρη ότι μπορώ να τηρήσω μακροχρόνια…Διάρκεια για 1-2 ημέρες, για λίγες εβδομάδες ή για ένα μήνα ήταν κάτι που μπορούσα να διαχειριστώ…Όμως εκείνα τα λόγια του Γιάννη είχαν μονιμότητα μέσα τους…τη μονιμότητα του τρόπου ζωής, όχι τη μονιμότητα του ενός μήνα…κι ας μην το είπε…Το ήξερα ότι το εννοούσε…το γιατί θα σου το εξηγήσω στην “Ημέρα 3η”.
Οι μέρες πέρασαν, έγιναν εβδομάδες, μήνες, χρόνια…Τα 2 χρόνια που κλείνουμε σήμερα δεν είναι πολλά, είναι όμως η αρχή μας. Έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας ακόμη για να δούμε το σώμα μας να αλλάζει εξολοκλήρου κύτταρα, να αφαιρεί τοξίνες (σωματικές και συναισθηματικές), να ξαναχτίζεται από την αρχή! Τα 2 χρόνια είναι όμως αρκετά για να βιώσουμε αλλαγές στην καθημερινότητά μας, στην υγεία μας, στα κιλά μας, ακόμη και στον τρόπο που σκεφτόμαστε!
Πολλοί με ρωτούν τι τρώμε καθημερινά…Είναι μια ερώτηση που θα απαντήσω σύντομα…Το σίγουρο είναι ότι στο “Πρόγραμμα Ολιγοήμερων Αποδράσεων” που θα γίνει εδώ στο χώρο μας μπορείτε να δείτε ακριβώς τι τρώμε και πώς τρώμε όλη μέρα. Περισσότερες λεπτομέρειες θα λάβουν όσοι εκδηλώσουν ενδιαφέρον στο RawNatassa@gmail.com
Η συνέχεια αύριο, για ένα θέμα που ήθελα καιρό να γράψω…
Website: www.MyLifeOnTheRaw.com
Youtube: www.youtube.com/user/MyLifeOnTheRaw
Facebook: www.facebook.com/MyLifeOnTheRaw
Twitter: twitter.com/MyLifeOnTheRaw
